«Որեւէ կասկած չկա, որ հայերի նկատմամբ եղել է վատ վերաբերմունք, որը պատճառ է դարձել հարյուր հազարավոր հայերի սպանության՝ ինչպես ռազմական ուժի, այնպես էլ սովի եւ հիվանդությունների միջոցով։ Այն երբեք չպետք է մոռացվի»,–նշել է Դ. Հոուելը՝ շեշտելով, որ այդ մասին երբեք չպետք է մոռանալ, սակայն, ըստ նրա, ներկայումս հայ եւ թուրք ժողովուրդները պետք է միասնաբար աշխատեն ընդհանուր պատմությունն ընդունելու համար։ «Մենք աջակցում ենք բոլոր այն գործընթացներին, որոնք կօգնեն նրանց բաց, անկեղծ եւ կառուցողական կերպով հաղթահարել բոլոր խոչընդոտները, սակայն չպետք է սպասենք նրանց եզրակացություններին»,–շեշտել է նախարարը։
«Ֆրանսիան արդեն ճանաչել է ցեղասպանությունը։ Մեկ ու կես միլիոն մարդ է սպանվել 1915 թվականին։ Ես վերջերս եմ վերադարձել Հայաստանից, ուր այցելեցի Հայոց ցեղասպանության թանգարան, եւ պետք է ասեմ, որ այն պակաս ազդեցիկ չէր, քան Հոլոքոստի թանգարանը։ Այնտեղ պահված են անհերքելի ապացույցներ. այդ ժամանակաշրջանի բոլոր պետությունները ճանաչել էին այն, ինչը տեղի էր ունեցել։ Ժամանակն է, որ մենք էլ ճանաչենք Հայոց ցեղասպանությունը»,–ասել է Շ. Ֆլեդերը։
«Հայոց ցեղասպանություն եզրույթն օգտագործող լրագրողների եւ գրողների համար լուրջ վտանգներ կան Թուրքիայում։ Դպրոցական դասագրքերում էլ մերժվում է Հայոց ցեղասպանությունը։ Հասարակական քննարկումների եւ կրթության ոլորտում այդ գրաքննությունն ընդունելի չէ մի ազգի համար, որը ձգտում է անդամակցել Եվրոպական միությանը»,–նշել է բարոնուհի Քերոլայն Քոքսը։