Ավարտվել է ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի գլխավորած պատվիրակության պաշտոնական այցը ԻԻՀ

ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը տիկնոջ՝ Աննա Հակոբյանի եւ իր գլխավորած կառավարական պատվիրակության հետ երեկ առավոտյան Թեհրանից մեկնել է Սպահան, հայտնում են ՀՀ կառավարության տեղեկատվության եւ հասարակայնության հետ կապերի վարչությունից։
Նիկոլ Փաշինյանը Սպահանի նահանգապետ Աբբաս Ռեզայիի ուղեկցությամբ այցելել է Նաղշ—Է Ջահան հրապարակ, որը համարվում է քաղաքի կենտրոնական հրապարակը, որտեղ տեղակայված են հոգեւոր եւ մշակութային տարբեր կառույցներ։
Նիկոլ Փաշինյանը եւ Աննա Հակոբյանը եղել են «Իմամի», «Շեյխ Լոթֆոլլահ» մզկիթներում, «Ալի Քապու» պալատում եւ «Քեսարիեհ Բազարի»—ում։ Շրջայցի ընթացքում նրանք ծանոթացել են իրանական հոգեւոր եւ մշակութային կառույցների պատմությանը։
Նիկոլ Փաշինյանն Աբբաս Ռեզայիի հետ աշխատանքային ճաշի ընթացքում կարեւորել է Իրանի նահանգների եւ Հայաստանի մարզերի միջեւ համագործակցությունը, ինչին հատկապես կնպաստեն փոխադարձ այցելությունները, բարեկամական կապերի ստեղծումը, գործնական քայլերի իրականացումը։
Սպահանի նահանգապետը շնորհակալություն է հայտնել Հայաստանի վարչապետին իրենց նահանգ այցելելու համար եւ բարձր գնահատել Սպահանի հայ համայնքի դերը նահանգի զարգացման գործում։
Այնուհետեւ Նիկոլ Փաշինյանը եւ Աննա Հակոբյանն այցելել են Սպահանի Սուրբ Ամենափրկիչ վանական համալիր, որտեղ նրանց դիմավորել է Սպահանի հայոց թեմի առաջնորդ Սիփան եպիսկոպոս Քեչեջյանը։
ՀՀ վարչապետը եւ նրա տիկինը շրջայց են կատարել վանական համալիրում, եղել թանգարանում՝ ծանոթացել վերջինիս պատմությանը։ Այնուհետեւ Նիկոլ Փաշինյանը եւ նրա գլխավորած պատվիրակությունն այցելել են Սպահանի «Արարատ» ակումբ եւ հանդիպել տեղի հայ համայնքի հազարավոր ներկայացուցիչների հետ։ Վերջիններս վարչապետ Փաշինյանին դիմավորել են ջերմությամբ եւ բուռն ծափողջույններով։
Դիմելով ներկաներին՝ Նիկոլ Փաշինյանը, մասնավորապես, նշել է. «Քանի որ այստեղ խոսք գնաց «հպարտ» բառի մասին, կարծում եմ, որ այն որոշակի իմաստային փոփոխություն է կրել։ Այո, ըստ Աստվածաշնչի՝ հպարտությունը մեղք է, սակայն կարծում եմ՝ այնտեղ նկատի է առնվում գոռոզությունը։ Հպարտությունը ժամանակակից լեզվում օգտագործվում է ամուր ոտքերով, պինդ ողնաշարով, աշխատող ձեռքերով, բաց ճակատով մարդուն, ժողովրդին նկարագրելիս, եւ ուրեմն՝ Նոր Ջուղայի հպարտ հայության հպարտ քաղաքացիներ՝ ողջունում եմ ձեզ։
Իրոք սա հայության համար մի պատմական օջախ է եւ քաղաքական, աշխարհաքաղաքական հանգամանքների բերումով Հայաստանի Հանրապետության բնակչության մի հսկայական մասը հայտնվեց Սպահանում եւ հիմնադրեց Նոր Ջուղան։ Ըստ էության, այո, մարդիկ դառնացած լքեցին Հայաստանը, բայց Նոր Ջուղան դարձավ հայ ժողովրդի մշակութային վերածննդի մի իսկական օջախ։
Իրոք, դրանք աշխարհաքաղաքական խառնակ ժամանակներ էին, եւ այդ գաղթից հետո Հայաստանի Հանրապետության տարածքը գտնվում էր ծանր իրավիճակում՝ անընդհատ կրկնվող պատերազմների թատերաբեմ էր, եւ Նոր Ջուղան դարձավ այն օջախը, որտեղ հայ ժողովուրդը զարգացրեց իր մշակույթը։
Սուրբ Ամենափրկիչը այն բացառիկ եկեղեցիներից է, որտեղ հայկական որմնանկարների բացառիկ նմուշ է պահպանվում։ Ենթադրվում է, որ Արեւելյան եւ Արեւմտյան Հայաստաններում նույնպես ունեցել ենք նման գլուխգործոցներ, բայց ժամանակն անողոք է գտնվել մշակութային ժառանգության նկատմամբ։
Ուզում եմ շնորհակալություն հայտնել ձեզ, որ հայկական մշակույթի այս անգին գանձերը պահպանել եք մեզ մեր ժողովրդի համար, սա մեր ինքնության, հպարտության, մեծության անբաժանելի մասն է։ Շնորհակալ եմ, որ պահպանել եք հայկական ինքնությունը եւ ի վերջո Հայաստան վերադառնալու հայկական երազանքը։
Ուզում եմ նաեւ շնորհակալություն հայտնել, որ այսքան հայկական եւ հայ մնալով կարողացել եք լինել Իրանի Իսլամական Հանրապետության լիարժեք քաղաքացիներ, ովքեր անմնացորդ ծառայել են բարեկամ այս պետության հզորացմանը եւ բարգավաճմանը։ Շնորհակալություն ձեզ ԻԻՀ լիարժեք, արժանապատիվ եւ հպարտ քաղաքացի լինելու, հայ—իրանական բարեկամությունը աղյուս առ աղյուս, կաթիլ առ կաթիլ կառուցելու համար։
Այն, որ մեր եւ առհասարակ հայկական պատվիրակությունների պաշտոնական այցերն անցնում են բարձր մակարդակով՝ մեր բարեկամական հարաբերությունների ուղղությամբ ձեր անուրանալի ծառայության արդյունքն է։
Քանի որ խոսվեց պատմության մասին՝ ուզում եմ ընդգծել, որ այն իսկապես մեզ համար չափազանց կարեւոր է։ Ուրախ եմ տեսնել այն մթնոլորտը, որ առկա է Նոր Ջուղայի, Թեհրանի, Փարիզի, Քյոլնի հայության շրջանում, այն բացառիկ ազգային միասնությունը, որ ունենք Հայաստանի Հանրապետությունում տեղի ունեցած ոչ բռնի, թավշյա, ժողովրդական հեղափոխությունից հետո։
Համոզված եմ, որ այդ ժողովրդական հեղափոխությունը դուք համարում եք ձեր անձնական հաղթանակը, որովհետեւ դա ժողովրդի հաղթանակն է, հայ ժողովորդի յուրաքանչյուր զավակ ներդրում ունի այդ հաղթանակում։ Ուզում եմ շնորհակալություն հայտնել ձեր քաղաքացիական հաղթանակի համար, որովհետեւ բոլորով մեծ քայլ ենք կատարել, որ մեր երազանքները դառնան իրականություն։
Ուզում եմ այսօր նաեւ ձեզ ողջունել որպես հաղթանակած հպարտ քաղաքացիների։ Ձեզնից շատերն այսօր ՀՀ քաղաքացիներ չեն, բայց ես համայնքի ներկայացուցչի խոսքից հասկացա, որ ձեզնից շատերը Հայաստանի հպարտ քաղաքացի են լինելու վաղը, եւ դա ամենակարեւոր ու մեծ երազանքն է, որ մենք միասին պետք է ի կատար ածենք։
Երբ խոսում եմ դրա վերաբերյալ՝ առաջին հերթին մտածում եմ պատմության մասին եւ այդ խոսակցությունն ինձ հանգեցնում է այն մտքին, որ այն առաքելությունը, որ պետք է իրականացնենք՝ պատմական է, ոչ թե բառիս փոխաբերական, այլ բուն իմաստով։
Միշտ մտածել եմ, որ հայության խնդիրն է ի վերջո այնպես անել, որ որպես ժողովուրդ կարողանանք հաղթահարել այն պատմական ցիկլը, որը մեզ ուղեկցում է Արշակունիների ժամանակներից։ Ո՞րն է այն. դա պետականության կորստի անընդհատ շրջապտույտն է, երբ մենք, ըստ էության, Արշակունիների դինաստիայի անկումով երկար ժամանակով ընդհատեցինք պետականություն ունենալու մեր պատմությունը։
Երբ մտածում եմ մեր հավաքական պատմական առաքելության մասին՝ առաջին միտքս այն է, որ միասին հաղթահարենք այն ցիկլը, երբ կորցնում ենք պետականությունը, երազում դրա մասին, վերականգնում այն, նորից կորցնում։
Պատմական այս համայնքում խոսելով մեր պատմական առաքելության մասին՝ պետք է ընդգծել, որ այն մեկն է՝ սրբագրել մեր իսկ պատմությունը եւ դրա տրամաբանությունը։ Նոր Ջուղայի համայնքի ներկայացուցիչը նոր բուռն ծափերի ներքո հայտարարում էր, որ իրենց երազանքը Հայաստան վերադառնալն է ու այդպիսով նա եւս խոսում է մեր պատմությունը սրբագրելու մասին։
Դուք այստեղ հայտնվել եք, երբ մեր պետությունն ուժեղ չի եղել մեր նախնիներին պաշտպանելու համար։ Վերջերս հաճախ հիշատակում եմ Պապ թագավորին, որովհետեւ մտածում եմ՝ ո՞րն է այն ժամանակը, երբ մեր պատմությունը ծռվեց, մեզ դրեց անընդհատ աղետների առաջ կանգնելու շրջապտույտի մեջ։ Ես մտածում եմ, որ դա հենց Պապ թագավորի ժամանակներն էին, երբ ունեինք իսկապես հնարավորւթյուն փոխելու Հայաստանի եւ հայ ժողովրդի կարգավիճակը։
Այդ ժամանակներից էլ ինչ որ բան սխալ գնաց, որովհետեւ այն ժամանակ այնքան էլ ընկալունակ չէինք տեղի ունեցող իրադարձությունների պատմականության վերաբերյալ, միասնական չէինք, չունեինք միասնական գիտակցություն։
Մեր հազարամյա փորձությունները հասցրել են մեզ մի հանգրվանի, որ մենք որպես ժողովուրդ հասունացել ենք ունենալու հզոր պետություն։ Մենք պետք է ամուր պահպանենք մեր ինքնությունը, անսասան միասնությունը եւ տուրք չտանք օտարամոլությանը, թույլ չտանք, որ Հայաստանի Հանրապետությունում գործեն քաղաքական գործիչներ, որոնք ավելի շատ օտարերկրյա գործակալներ են, քան իրենց սեփական երկրի քաղաքացիներ։
Մենք, որպես ժողովուրդ, այլեւս թույլ չենք տալու դավադրություններ մեր պետականության նկատմամբ, թույլ չենք տալու որեւէ մեկին մեզ օգտագործել որպես մանրադրամ իր աշխարհաքաղաքական խաղերի մեջ, թույլ չենք տալու, որ մեր իսկ եղբայրներին օգտագործեն մեր պետությունն ավերելու, քանդելու, թուլացնելու համար։ Որովհետեւ սա հայ ժողովրդի միասնության բացառիկ ժամն է, եւ մենք պետք է վերադառնանք 374 թվական ու թույլ չտանք ամենամեծ դավադրությունը մեր ժողորդի նկատմամբ։
Մենք թույլ չենք տալու որեւէ մեկի մտքով անցնի, որ Հայաստանի Հանրապետությունը եւ Արցախի Հանրապետությունը կարող է մեր ձեռքից խլել, որովհետեւ մենք Հայաստանի Հանրապետության հպարտ քաղաքացիներ ենք, Արցախի Հանրապետության հպարտ քաղաքացիներ ենք, մենք Տիգրան Մեծի ժառանգներն ենք, մենք Պապ թագավորի ժառանգներն ենք եւ մենք ուղղելու են այն պատմությունը, որ խլվել է մեր ձեռքից։
Հայաստանում ոչ բռնի, թավշյա, ժողովրդական հեղափոխությունը տեղի ունեցավ նաեւ «Մենք ենք տերը մեր երկրի» կարգախոսի ներքո, եւ հայ ժողովրդի պատմական ճակատագրի հեղափոխությունը պետք է տեղի ունենա «Մենք ենք տերը մեր ճակատագրի» կարգախոսի ներքո։ Մեզնից յուրաքանչյուրը՝ վարչապետ, թե նախարար, պատգամավոր, թե շինարար, Հայաստանում, թե սփյուռքում պետք է գիտակցի իր բացառիկ պատմական դերը։
Երբ խոսում եմ մեր ունեցած պատմական դերի մասին, չեմ խոսում վարչապետի, կառավարության, Ազգային ժողովի կամ որեւէ պետական մարմնի պատմական դերի մասին, խոսում եմ յուրաքանչյուր հայի պատմական դերի մասին։
Ուզում եմ ստանալ ձեր լիազորությունը, որ հայտարարեմ՝ յուրաքանչյուր հայ տեր է իր պատմական առաքելությանը եւ իր ուսերին հպարտ կրելու է իր պատմական առաքելությունը։
Հայաստանի Հանրապետությունը, Արցախի Հանրապետությունը երկիր մոլորակի վրա պետք է գոյություն ունենան եւ հզորանան հավիտյան։ Սա այլեւս ժամանակավոր պետություն չէ, այս պետությունը կերտել ենք մեր սեփական ձեռքերով, արյունով եւ քրտինքով, եւ այս պետությունը պահելու ենք մեր սեփական արյունով, քրտինքով, աշխատանքով եւ մտքով, որովհետեւ հայ ժողովուրդը հզոր հավատի, կամքի տեր ժողովուրդ է։
Ուրեմն՝ կեցցե՛ ազատությունը, կեցցե՛ հայ—իրանական բարեկամությունը, կեցցե՛ Հայաստանի Հանրապետությունը, կեցցե՛նք մենք եւ մեր երեխաները, որ ապրում եւ ապրելու ենք ազատ եւ երջանիկ Հայաստանում»։
ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի գլխավորած պատվիրակության պաշտոնական այցը Իրանի Իսլամական Հանրապետություն ավարտվել է։