Առաջին աշխարհամարտի ավարտն ազդարարող Մուդրոսի զինադադարը, որը կնքվեց 1918 թ. հոկտեմբերի 30—ին, նոր էջ պետք է բացեր ժողովուրդների պատմության համար։ Անտանտի տերությունների ճնշման արդյունքում թուրքական իշխանությունները ստիպված եղան հրավիրել զինվորական ատյան եւ դատապարտել երիտթուրք պարագլուխներին, որոնք Թուրքիան մտցրել էին պատերազմի մեջ ու կազմակերպել հայերի ցեղասպանությունը։
 1919 թ. հունվարին Ստամբուլում սկսվեց դատավարությունը երիտթուրքերի նախկին կառավարության անդամների դեմ։ 1919 թ. ապրիլի 12—ին Ստամբուլի դատարանը հեռակա մահվան դատապարտեց Էնվերին, Թալեաթին, Ջեմալին, դոկտոր Նազիմին եւ այլ պարագլուխների։ Սակայն թուրքական իշխանությունները, որ հարկադրված ընդունեցին մահապատժի որոշումները, հետեւողական չեղան հանցագործների ձերբակալման եւ դատապարտման ուղղությամբ։ Ավելին, նրանք աջակցեցին, որպեսզի երիտթուրքական կառավարության բարձրաստիճան ներկայացուցիչները խույս տան դատավարությունից ու տեղափոխվեն Եվրոպա եւ Ամերիկա։ Իսկ Թուրքիայում դատապարտված երիտթուրքերին բրիտանական հրամանատարությունը տեղափոխեց Մալթա կղզի եւ հետագայում փոխանակեց անգլիացի ռազմագերիների հետ։
Թուրքական իշխանությունների հովանավորչական քաղաքականությունն ու ակնհայտ արհամարհանքը հանցագործներին պատժելու դատարանի որոշման ու միջազգային հանրության պահանջի նկատմամբ պատճառ դարձան, որ Հայ դատի խնդրով զբաղվող ՀՅԴ—ն ինքը քայլեր ձեռնարկեր եւ վրիժառության միջոցով իրականացներ Ստամբուլի զինվորական դատարանի որոշումը։ 
... Կարդալ շարունակությունը »