Վերջին տասնամյակներում հայերեն փաստաթղթերում ամսաթվի, տարեթվի գրության անմիօրինակություն է առաջացել։ Դա նկատվում է հատկապես այն դեպքերում, երբ վերջիններս քերականորեն չեն կապվում խոսքին, օրինակ՝ ձեւաթղթերում։ Հանդիպում են գրության այսպիսի ձեւեր՝ 15 հունվար, 2018 թ. կամ 15 հունվարի, 2018 թ. կամ 15—ը հունվարի, 2018 թ. կամ հունվար 15 2018 թ. կամ հունվարի 15 2018 թ. կամ «15» հունվար 2018 թ. կամ «15»—ը հունվար 2018 թ. կամ 15—ը հունվար 2018 թ. կամ 15/01/2018 թ. կամ 15—01—2018 կամ 15.01.2018 եւ այլն։
Նկատելի է, որ ամսանվան (նաեւ ամիսը ցույց տվող թվի) եւ տարեթվի միջեւ ստորակետ երբեմն դրվում է, երբեմն՝ ոչ, ամսվա օրը ցույց տվող թիվը հաճախ առնվում է չակերտի մեջ, թվից հետո գրվում է —ը եւ այլն։ Համեմատաբար նոր իրողություն է, որ օր—ամիս—տարի ցույց տվող թվերն իրարից առանձնացվում են թեք գծով, այլ ոչ թե միջակետով։
Այս անհարկի բազմաձեւությունը վերացնելու եւ գրության որոշակի միօրինակություն հաստատելու նպատակով
Հորդորում ենք
1. Խոսքին քերականորեն չկապվող ամսաթվերում նախադաս թվանշանը չակերտի մեջ չառնել եւ գրել առանց հոդի, իսկ ամսանունը՝ թեք (սեռական) հոլովաձեւով։ Պահպանել ամսաթիվ—ամսանուն—տարեթիվ հերթականությունը։ Այսպես՝ 15 մայիսի 2018 թ. կամ 15.05.2019։ Ամսանունը գրել փոքրատառ։
Թույլատրելի է նաեւ ամսանվան ուղիղ ձեւով գրությունը։ Օրինակ՝ 15 մայիս 2018 թ.։ Շարադասության փոփոխության դեպքում ամսանունը կարող է գրվել նաեւ սկզբում։ Օրինակ՝ մայիսի 15 2018 թ.։
2. Ամիս—ամսաթիվը եւ տարեթիվն իրարից ստորակետով չանջատել։ Օրինակ՝ 3 հունվարի 2019 թ. կամ 2019 թ. փետրվարի 1։
3. Միայն թվերով գրվող ամիս—ամսաթվերում գործածել միջակետ եւ ոչ թե թեք գիծ կամ գծիկ։ Օրինակ՝ գրել ոչ թե 25/01/2019 կամ 25—01—2019, այլ 25.01.2019։
4. «Թվական» բառի համառոտագրությունը՝ «թ.»—ն, գրել թվանշանից առանձին՝ թողնելով բացատ։ Օրինակ՝ 31 հունվարի 2019 թ.։ Միայն թվերով գրվող ամիս—ամսաթվերից հետո «թ.»—ն չգրել՝ համարելով ավելորդ։

Լեզվի կոմիտե