1990 թվականին Ադրբեջանի ժողովրդական ճակատի կողմից հունվարի 13—19—ը կազմակերպվեցին հայերի նկատմամբ ցեղասպանական գործողություններ, որոնք պատմության մեջ մնացին Բաքվի ջարդեր անվանումով։
Սպանվեցին ու անհայտ կորան շուրջ 220 հազար հայեր, որոնց Բաքվի իշխանությունները նախ ազատել էին աշխատանքից նախքան կսկսվեին բուն ահաբեկումները, ծեծն ու ջարդը։
1990 թվականի հունվարի 13—ին մոտ 50 հազարանոց հանրահավաքից հետո ամբոխը խմբերի բաժանված, նախանշված հասցեներով ներխուժեց հայերի բնակարանները, եւ սկսվեց ծեծ ու բռնարարքներ, ընդհուպ մինչեւ մարդկանց պատուհաններից դուրս նետելով, սպանելով երկաթե ձողերով, ողջակիզելով, կանանց ու աղջիկներին բռնաբարելով։
Եվ միայն 1990թ. հունվարի 19—ին այն ժամանակ դեռ գործող խորհրդային իշխանությունը Բաքվում արտակարգ դրություն մտցնելու մասին որոշում ընդունեց։
Մինչ այդ՝ 1990—ի հունվարի 17—ին Եվրախորհրդարանը բանաձեւ ընդունեց՝ կոչ անելով արտաքին գործերի նախարարների կոմիտեին եւ Եվրախորհրդին՝ պաշտպանել հայերին խորհրդային կառավարության հակաօրինական գործողություններից եւ պահանջել անհապաղ օգնություն ցուցաբերել Հայաստանին եւ Լեռնային Ղարաբաղին։
|
