Նախագահ Սերժ Սարգսյանը երեկ Ազգային ժողովում մասնակցել է «Եվրանեսթ» խորհրդարանական վեհաժողովի չորրորդ լիագումար նիստի բացմանը, որտեղ հանդես է եկել ելույթով։

ՀՀ ազգային ժողովի հարգարժա՛ն նախագահ,
Վեհաժողովի հարգարժա՛ն համանախագահներ, «Եվրանեսթի» հարգելի՛ պատգամավորներ,
Հաճույքով ողջունում եմ ձեզ Երեւանում՝ «Եվրանեսթ» խորհրդարանական վեհաժողովի չորրորդ լիագումար նստաշրջանին մասնակցելու առիթով։
Այս շաբաթը կարելի է մեզ համար իսկապես «եվրոպական շաբաթ» համարել. ուրախ ենք Երեւանում հյուրընկալել «Եվրանեսթ»—ի նիստը, որից հետո մեկնելու եմ Բրյուսել՝ մասնակցելու ԵԺԿ գագաթնաժողովին։ Երեւանում եւ Բրյուսելում նախատեսվում են իմ հանդիպումները ԵՄ բարձրաստիճան պաշտոնատար անձանց հետ, իսկ մի քանի օրից Երեւանում տեղի կունենա նաեւ Հայաստան—ԵՄ խորհրդարանական համագործակցության հանձնաժողովի նիստը։ Լավ է, որ Հայաստան—ԵՄ հարաբերությունները զարգանում են դինամիկ կերպով։
Վստահ եմ, որ «Եվրանեսթ»—ի նստաշրջանի ծավալուն օրակարգում ընդգրկված կարեւոր հարցերի շուրջ խորհրդարանական ձեւաչափով ընթացող քննարկումները եւ որոշումները կնպաստեն Եվրոպական միության եւ գործընկեր երկրների միջեւ համագործակցության խորացմանը տարբեր բնագավառներում։
Այդպիսի հարցերից են ենթակառուցվածքային եւ տրանսպորտային համագործակցությունը, էներգաարդյունավետությունն ու էներգիայի վերականգնվող աղբյուրները, մշակութային երկխոսությունը։ Ճիշտ ժամանակն է նաեւ մտքեր փոխանակել եվրոպական հարեւանության քաղաքականության վերանայման եւ Արեւելյան գործընկերության գալիք գագաթնաժողովի նախապատրաստման հարցերի շուրջ։
Մեծապես կարեւորում եմ Արեւելյան գործընկերության շրջանակներում միջխորհրդարանական համագործակցությունը։ Դրա տեղն ու դերը Եվրոպական միության հետ մեր հարաբերությունների ողջ համակարգում իսկապես մեծ է։ «Եվրանեսթ» խորհրդարանական վեհաժողովի երեւանյան հանդիպումը լավ առիթ է՝ մեր հասարակություններին հուզող հարցերի շուրջ մտքերի եւ տեսակետների անկաշկանդ փոխանակման, անկեղծ երկխոսության համար։
Վստահ եմ, որ միջխորհրդարանական քննարկումները թույլ կտան ճիշտ պատկերացումներ կազմել մեր ժողովուրդների առջեւ կանգնած մարտահրավերների մասին եւ փորձել միասին գտնել դրանց հաղթահարման ուղիները։
Ուրախալի է, որ համաեվրոպական արժեքային համակարգի տարածմանն ու արմատավորմանն ուղղված մեր համագործակցությունն ընդգրկում է թե՛ խորհրդարանական եւ թե՛ քաղաքացիական հասարակության շրջանակները։ Հայաստանն այսօր ազատ խոսքի ու ազատ մամուլի երկիր է, մենք ունենք հավաքների ազատություն, կայացած քաղաքացիական հասարակություն, որը գիտի, թե ինչպես կարող է պայքարել եւ իր տեսլականը կյանքի կոչելու համար մեծ դերակատարում ունենալ։
Հայաստանում ժողովրդավարական գործընթացներն ավելի խորացնելու նպատակով մենք նախաձեռնել ենք սահմանադրական բարեփոխումներ՝ նպատակ ունենալով կատարելագործել իրավունքի գերակայության սկզբունքի իրացման, մարդու հիմնական իրավունքների եւ ազատությունների երաշխավորման սահմանադրական կառուցակարգերը։
Հարգելի՛ տիկնայք եւ պարոնայք,
Հենվելով ընդհանուր արժեքների վրա՝ Հայաստանը հանձնառու է զարգացնել համագործակցությունը Եվրամիության հետ՝ ուղղված ժողովրդավարական հաստատությունների եւ դատական համակարգի շարունակական բարելավմանը, մարդու իրավունքների եւ իրավունքի գերակայության խթանմանը, արդյունավետ կառավարմանը, կոռուպցիայի դեմ պայքարին, քաղաքացիական հասարակության ամրապնդմանը, առեւտրի ու ներդրումների ընդլայնման համար գործարար միջավայրի հետագա կատարելագործմանը, շարժունակության եւ գործընկերության շարունակական իրականացմանը եւ ոլորտային համագործակցության ընդլայնմանը։
Մենք կարեւորում ենք քաղաքացիների շփումները խթանելու եւ ԵՄ հետ ազատ տեղաշարժ ապահովելու ուղղությամբ քայլերը։ Ակնկալում ենք նաեւ խորհրդարանականների աջակցությունը՝ առաջիկայում ԵՄ հետ մեր քաղաքացիների համար առանց մուտքի արտոնագրի ռեժիմ ունենալու շուրջ երկխոսություն սկսելու հարցում։
Համոզված ենք, որ միասնական ջանքերով հնարավոր կլինի ձեւավորել նոր մոտեցումներ եւ ապահովել մեր քաղաքացիների համար տարբեր ինտեգրացիոն ձեւաչափերից փոխադարձաբար լավագույնս օգտվելու հնարավորություն՝ ամրապնդելով համագործակցությունը եւ խուսափելով նոր առճակատումներից եվրոպական մայրցամաքում։
Մենք ելնում ենք այն սկզբնակետից, որ հնարավոր է համատեղել Եվրասիական տնտեսական միությունում Հայաստանի անդամակցությունը՝ դրանից բխող պարտավորություններով հանդերձ, եւ Եվրոպական միության հետ խոր եւ ընդգրկուն օրակարգը։ Ավելին, մենք փորձելու ենք համադրելի եզրեր գտնել եւ տարբեր ինտեգրացիոն գործընթացների միջեւ սերտ կապեր հաստատելու միջոցով նպաստել համագործակցությանը եւ երկխոսությանը։
Հարգելի՛ պատգամավորներ,
Այս տարի ողջ հայ ժողովուրդը, քաղաքակիրթ աշխարհի հետ միասին ոգեկոչում է 1915 թվականին Օսմանյան կայսրությունում տեղի ունեցած Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակը։
Մենք միշտ հիշում եւ արժեւորում ենք Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչելու հարցում Եվրոպական խորհրդարանի դերը, որը համաեվրոպական կառույցներից առաջինն էր, որ 1987 թվականի իր բանաձեւով դատապարտեց Օսմանյան կայսրության տարածքում հայերի հանդեպ կատարված ոճրագործությունը՝ Թուրքիայի կառավարությանն այն ճանաչելու կոչ անելով։
Հայոց ցեղասպանությունը ոչ միայն մեր ժողովրդի ողբերգությունն է, այլեւ քաղաքակրթության եւ մարդկության դեմ համաշխարհային մասշտաբի հանցագործություն, որը հիշեցում է մեզ պատմության դասերը չսերտելու, ցեղասպանությունը ժխտելու վտանգների, ինչպես նաեւ հանցագործություններն անպատիժ եւ չճանաչված թողնելու երկարաժամկետ բացասական հետեւանքների մասին։
Մարդու իրավունքների հանդեպ հարգանքը եվրոպական արժեհամակարգի այն հենասյունն է, որն ընկած է մեր համագործակցության հիմքում։ Այդ համատեքստում մեծապես կարեւորում եմ Եվրոպական խորհրդարանի կողմից ս.թ. մարտի 12—ին ընդունված «Մարդու իրավունքները, ժողովրդավարությունն աշխարհում եւ ԵՄ քաղաքականությունը. 2013» զեկույցը, որտեղ առանձին կետով անդրադարձ է կատարվել Հայոց ցեղասպանության 100—րդ տարելիցին եւ կոչ արվել ԵՄ անդամ պետություններին ճանաչել այդ ողբերգությունը, իսկ ԵՄ կառույցներին՝ նպաստել այդ գործընթացին։
Անդրադառնալով Լեռնային Ղարաբաղի հիմնահարցի կարգավորման գործընթացին՝ ցանկանում եմ ընդգծել, որ մենք չենք պատրաստվում այս հարթակը վերածել քարոզչության կամ ժողովուրդների միջեւ թշնամանք սերմանելու միջոցի, ինչպես դա տեղի ունեցավ Ադրբեջանում, այլ փորձում ենք վեհաժողովի ընձեռած հնարավորությունները լավագույնս ծառայեցնել մեր ժողովուրդների խաղաղ գոյակցության եւ համագործակցության ընդլայնման գործին։ Ասածիս վկայությունն է հայկական պատվիրակությունների ակտիվ մասնակցությունը Ադրբեջանում կայացած բազմաթիվ միջոցառումներին, ներառյալ՝ 2012 թվականի Բաքվի լիագումար նիստին։
Ցավում եմ, որ ադրբեջանական կողմն ընդառաջ չի գնում մեր կառուցողական երկխոսության հաստատմանն ուղղված քայլերին։
Առավել մտահոգիչ է սակայն, որ մեր հարեւան պետությունը ապակառուցողական եւ առավելապաշտական կեցվածք է դրսեւորում ղարաբաղյան հակամարտության խաղաղ կարգավորման բուն գործընթացում՝ հետ կանգնելով արդեն իսկ ձեռք բերված պայմանավորվածություններից, հետեւողականորեն փորձելով կամ փոխել Մինսկի խմբի համանախագահության ձեւաչափը, կամ էլ առաջ մղել պայմանագրի շուրջ բանակցությունների գաղափարը՝ առանց համաձայնության գալու հիմնարար սկզբունքների շուրջ։ Մի բան պարզ է, որ խնդրի լուծման բանալին գտնվում է ոչ թե Փարիզում, Մոսկվայում կամ Վաշինգտոնում, այլ՝ Բաքվում, Ստեփանակերտում եւ Երեւանում։ Մինչդեռ Ադրբեջանը մտացածին պատրվակներ է գտնում համանախագահողների առաջարկած սկզբունքների հիման վրա կարգավորումից խուսափելու նպատակով։
Կարծում եմ՝ անհրաժեշտ է միջազգային հանրության, եվրոպական կառույցների աներկբա գնահատականը այդ երկրի նման գործելակերպին։
Անկախ Ադրբեջանի անիրատեսական պահանջներից եւ շփման գծում իրականացվող պարբերական սադրանքներից՝ Լեռնային Ղարաբաղի հիմնահարցի խաղաղ կարգավորումն այլընտրանք չունի։ Միջազգային հանրության մոտեցումը, հատկապես վերջին տարիներին, այն է, որ եվրոպական ու համամարդկային արժեքների վրա հիմնված՝ ժողովուրդների ազատ կամարտահայտությունն ու ինքնորոշման իրավունքը այլընտրանք չունեն։ Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդի կողմից եւս այդ իրավունքի ազատ իրականացումն է, որ կարող է հանգեցնել այս հարցի համապարփակ լուծմանը։ Այդ մոտեցումն է ընկած նաեւ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահողների առաջարկությունների հիմքում։
Հարգելի՛ պատգամավորներ,
Կրկին ողջունելով «Եվրանեսթ» խորհրդարանական վեհաժողովի չորրորդ լիագումար նիստի անցկացման կապակցությամբ՝ մաղթում եմ ձեզ կառուցողական քննարկումներ եւ արդյունավետ աշխատանք։
Շնորհակալ եմ ուշադրության համար։