Ինչպես միշտ, այնպես էլ վերջերս պաշտոնական Անկարան վերահաստատել է, որ միանշանակ կանգնած է Ադրբեջանի կողքին եւ բոլոր առումներով աջակցելու է Բաքվի կամայականություններին։ Եվ սիրիական ծավալապաշտական քաղաքականության հաջողության դեպքում չի բացառվում, որ թուրքերը կնախաձեռնեն նոր արցախյան պատերազմ՝ Ադրբեջանին դրդելով հարձակվել Հայաստանի ու Արցախի վրա։
«Մինչեւ վերջ կանգնելու ենք Ադրբեջանի կողքին»,— ասել է Թուրքիայի արտգործնախարար Մեւլութ Չավուշօղլուն՝ թուրք դեսպանների համաժողովի ժամանակ, անդրադառնալով արցախյան հարցին։ Սա ասվել է Թուրքիայի արտաքին քաղաքականության կարեւոր խնդիրների, մարտահրավերի մասին խոսելու ընթացքում։
Համաթուրքական դաշինքն էլ նպատակ ունի հասնել այն բանին, որ Հայաստանը Ադրբեջանին հանձնի ազատագրված շրջանները, որից հետո դեմ չի լինի, որ միջազգային զորքեր տեղակայվեն Արցախում (իհարկե նաեւ թուրքական զորախմբի մասնակցությամբ), իբր երաշխավորելու արցախցիների անվտանգությունը։
Սակայն դա կարող է ստեղծել մի այնպիսի իրավիճակ, երբ Արցախը միանգամից կմեկուսանա Հայաստանից, աշխարհից, իսկ հայությունը կզրկվի Արցախին աջակցելու անմիջական հնարավորությունից։ 
Հիշեցնենք, որ «Իսլամական պետության» զավթողական քաղաքականության ժամանակ թուրք եւ ադրբեջանցի հարյուրավոր ահաբեկիչներ աջակցում էին իսլամական ծայրահեղականներին եւ կռվում նրանց կողմից Սիրիայի եւ Իրաքի դեմ։ Այդ մասին վկայում են նաեւ թուրք եւ ադրբեջանցի ահաբեկիչների ռազմատենչ տեսագրությունները եւ նրանց բազմաթիվ զոհերի թաղումները։ Բաքվում հույս ունեին, որ այսպիսով կկարողանան իրենց կողմը գրավել իսլամական ծայրահեղականներին, որոնք ջիհադ կհայտարարեին Հայաստանի նկատմամբ եւ իսլամական ծայրահեղականների ահաբեկչական հարձակումներով ոչ միայն Արցախը կգրավեին նորից, այլե ... Կարդալ շարունակությունը »

2007թ. աշնանը ՄԱԿ-ի գլխավոր նստաշրջանում ընդունված բանաձեւով որոշվեց սեպտեմբերի 15-ը հռչակել ժողովրդավարության համաշխարհային օր։ Բանաձեւում ժողովրդավարությունը ամրագրվեց որպես համընդհանուր արժեք՝ հիմնված ժողովրդի ազատ կամարտահայտության վրա՝ սահմանելու իր քաղաքական, տնտեսական, սոցիալական եւ մշակութային համակարգերը եւ լիարժեք մասնակցությամբ լուծելու կյանքի բոլոր ասպեկտներին վերաբերող հարցերը։ Որքանո՞վ է Հայաստանը ժողովրդավար պետություն եւ ի՞նչ ենք անում դրան հասնելու համար։
«Մենք ժողովրդավարության սկզբնական փուլում ենք։ Հեղափոխության արդյունքում ժողովրդական արժեքների ուրվագիծն արդեն ունենք։ Ձգտումները մեր ժողովրդավարական են, մեխանիզմները՝ դեռեւս ոչ։ Հին օրենքներով նոր Հայաստան կառուցելու ընթացքի մեջ ենք։ Սակայն պետք է արագ փոխենք մեր հիմնական օրենքները, որպեսզի համապատասխանեցնենք նոր Հայաստանի պահանջներին»,–«ՀՀ»—ի հետ զրույցում հնչեցված հարցերին ի պատասխան՝ այսպիսի կարծիք հայտնեց ԱԺ «Բարգավաճ Հայաստան» խմբակցության անդամ Սերգեյ Բագրատյանը՝ համարելով, որ ժողովրդավարության զարգացման տեսլականը պետք է ուրվագծված լինի առաջին հերթին կառավարման համակարգում եւ, որ ամենակարեւորն է, ժողովրդին հասկանալի եւ հասանելի ձեւով։
Պատգամավորի խոսքով՝ կարեւոր է հասկանալ, թե ո՞ւր է գնում այն պետությունը, որը ժողովրդավարական զարգացման ուղի է ընտրել, ո՞ւր է տանելու, եւ ո՞ր հանգրվանին ե՞րբ է հասնելու։ «Փուլային զարգացման ընթացք պիտի տեսնենք, որպեսզի հասկանալի լինի, թե հինգ տարի հետո ո՞ր կետին ենք հասնելու, եւ թե ո՞ր ուղղություններն ենք զարգացման գերակա ուղղություն համարելու։ Բազմաթիվ խնդիրներ կան, որ պետք է լուծել, որպեսզի «ժողովրդավարություն» տերմինը դարձնենք իրական ժողովրդավարություն»,&ndash ... Կարդալ շարունակությունը »

Ազգային ժողովը երկրորդ ընթերցմամբ եւ ամբողջությամբ ընդունել է մեկ անձից բաղկացած սահմանափակ պատասխանատվությամբ ընկերություն հիմնելու «Լուսավոր Հայաստան» խմբակցության ներկայացրած օրենքի նախագիծը։ Այս նախագիծը վերացնում է նախկինում առկա այն խոչընդոտը, ըստ որի՝ Հայաստանում անձը միայնակ չէր կարող սահմանափակ պատասխանատվությամբ ընկերություն հիմնել։
«Նախկինում մեկ տնտեսավարողը չէր կարող որպես միակ մասնակից Հայաստանում ՍՊԸ հիմնել։ Հիմա այդ պատնեշը վերացրել ենք։ Տնտեսավարողը յուրաքանչյուր ձեւաչափի կազմակերպություն կարող է հիմնել։ Խնդիրը որպես ահազանգ ծագել է օտարերկրացիների կողմից։ Նախկինում պարտադիր մեկը պետք է, կոպիտ ասած, «փայ» լիներ։ Հիմա այդ խոչընդոտը չկա, անհատը կարող է միայնակ էլ ՍՊԸ բացել»,–այս մասին «ՀՀ»—ի հետ զրույցում մանրամասնեց «Լուսավոր Հայաստան» խմբակցության անդամ Մանե Թանդիլյանը։
Մինչեւ սույն նախագծի ընդունումը, Հայաստանի սահմանափակ պատասխանատվությամբ ընկերության հիմնադրման համար կար պահանջ, որի համաձայն՝ ընկերությունը չէր կարող որպես միակ մասնակից ունենալ մեկ անձից կազմված այլ տնտեսական ընկերություն։ Սա, ըստ նախագծի հեղինակների՝ առաջացնում էր արհեստական խոչընդոտներ, մասնավորապես օտարերկրյա ներդրումների համար, երբ օտարերկրյա ընկերությունները Հայաստանում ընկերություն գրանցելու համար ստիպված են լինում ներգրավել երկրորդ սեփականատեր՝ արդյունքում Հայաստանում բիզնես սկսելու առաջին քայլին հանդիպելով արհեստական խոչընդոտի, ինչը վնասում է նաեւ ներդրումային միջավայրին։ Ասվում է, որ առաջարկվող նախագիծը մշակվել է տնտեսական գործունեության պետական կարգավորման արդյունավետության բարձրացման, գործարար միջավայրի եւ շուկայական տնտեսության զարգացմանը խոչընդոտող դրույթների վերացման, ... Կարդալ շարունակությունը »

Հրամայումը վարչահրամայական մեթոդի էությունն է (իրավական բնութագրմամբ՝ պատկանում է «կարգադրական» մեթոդների շարքին). այստեղ կառավարողը հրաման է տալիս կամ անում հրամանակերպ կարգադրություններ, որոնք պարտադիր են ենթակաների համար։ Նա գործադրում է իր իշխանական առավելությունը, այսինքն՝ ավելի բարձր դիրքը կազմակերպական աստիճանակարգում, հենվում է առավելապես իրավական հիմքերի վրա, օգտագործում է վարչական լծակներ։ Այս մեթոդի գործադրման ծայրահեղ տեսակը անձնիշխանական (ավտորիտար) ոճի կառավարողն է, որը պահանջում է անվերապահ, անառարկելի ենթակայություն, երբեմն ուղղակի դրսեւորում է արհամարհանք ստորադասների եւ նրանց կարծիքի հանդեպ, բացահայտ ցուցադրում իր պաշտոնի, կարգավիճակի գերազանցությունը։
Բրիտանացի նշանավոր սոցիալական հոգեբան Դենիել Գոլմանը նույնիսկ հատուկ հասկացություն է շրջանառության մեջ դրել՝ «թունավոր ղեկավար» (toxic boss). այսպիսի կառավարիչն այնքան կոպիտ է, գոռոզամիտ, արհամարհալից, որ ընտրություն ունեցող ենթակաները չեն ցանկանում մնալ նրա ենթակայության տակ եւ ոչ մի վարձատրության գնով, իսկ հարկադրված աշխատողները ձեռք են բերում նյարդային եւ սրտանոթային զանազան հիվանդություններ։
Որպես կառավարման միջոց՝ հրամանը ազդեցիկ է, քանի որ կառավարվողը կախման մեջ է կառավարողից, կարող է ենթարկվել դրամական եւ կարգապահական տույժերի։ Բացի դրանից, սոցիալականացման ընթացքում անհատը (տարբեր մշակույթների շրջանակներում տարբեր չափով) սովորում է նաեւ ենթարկվել հեղինակությանը՝ ավագի, ղեկավարի, պաշտոնյայի, ինչի շնորհիվ էլ առհասարակ, իսկ գործարար կյանքում, ներկազմակերպական իշխանական աստիճանակարգվածության պայմաններում հատկապես հեշտանում է հրամայելու մեթոդի կիրառումը։
Վարչահրամայական մեթոդներին խարսխվող կառավարման հարացույցը կարելի է անվանել «ուղղաձիգ միջնորդավորում», քանի որ կառավարումն իրականացվում է «գերադասություն–ս ... Կարդալ շարունակությունը »

ՀՀ պատմության մեջ առաջին անգամ գրանցված աշխատողների թիվը գերազանցել է 600 հազարը

Երեկ Ազգային ժողով-կառավարություն ավանդական հարց ու պատասխանի ժամին մի շարք հարցեր են ուղղվել նաեւ ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանին։
Պատասխանելով պատգամավոր Տիգրան Ուրիխանյանի հարցին՝ վարչապետն ասել է. «ՀՀ պատմության մեջ առաջին անգամ Հայաստանում գրանցված աշխատողների թիվը գերազանցել է 600 հազարը, եւ վերջին տվյալի համաձայն՝ այդ թիվը հուլիսի 31—ին հասել է մոտ 604 հազարի։ Նախորդ տարվա մայիսից ի վեր պաշտոնապես գրանցված աշխատողների թիվն աճել է 63 հազարով։ 2018թ. սեպտեմբերին՝ մայիսի համեմատ այդ աճը 32 հազար աշխատող էր։ Սրանք այն տվյալներն են, որոնք գործատուները ներկայացնում են պետական եկամուտների կոմիտեին»։
Փաշինյանն անդրադարձել է Մեղրու ազատ տնտեսական գոտու հարակից հողերի ապօրինի սեփականաշնորհման հետ կապված քրեական գործին։ Ի պատասխան «Բարգավաճ Հայաստան» խմբակցության անդամ Միքայել Մելքումյանի հարցի՝ նա նշել է, որ գործը գտնվում է դատարանում։
«Անցյալ տարի ես այց կատարեցի Մեղրի, նաեւ այցելություն ունեցա Մեղրու ազատ տնտեսական գոտի, որի ընթացքում պարզվեց, որ այն հողատարածք չունի, որովհետեւ այն ժամանակ, երբ բարձրաստիճան որոշ պաշտոնյաներ տեղեկացել են, որ այդտեղ լինելու է ազատ տնտեսական գոտի, շատ ճարպկորեն կողքի հողերը սեփականաշնորհել են, եւ արդյունքում ստացվել է, որ կա ազատ տնտեսական գոտու մի շենք, ավտոկանգառ եւ ուրիշ ոչինչ։ Այսինքն՝ փաստացի տարածք չկա այնտեղ գործունեություն ծավալելու։ Այդ փաստից հետո հարուցվել է քրեական գործ, եւ սկսվել է ընթացակարգ այդ հողերի ապօրինի սեփականաշնորհումները հետ շրջելու համար, որպեսզի ազատ տնտեսական գոտին իրոք ազատ տնտեսական գոտի դառնալու հնարավորություն ունենա։ Հիմա ա ... Կարդալ շարունակությունը »

ԱԺ-ն քննարկում է ճանապարհային երթեւեկության բալային համակարգի ներդրման մասին օրենքի նախագիծը։ «Իմ քայլը» խմբակցության անդամ Արմեն Խաչատրյանից «ՀՀ»—ի թղթակիցը հետաքրքրվեց, թե բալային համակարգի ներդրումը որքանո՞վ է նպաստելու ոլորտում առկա խնդիրների լուծմանը, եւ ի՞նչ մեխանիզմով են պատժելու օրինազանց, անկարգ վարորդներին։ Խաչատրյանը, հարցին ի պատասխան, նախ նշեց, որ ճանապարհատրանսպորտային պատահարների հետեւանքով Հայաստանում գրեթե ամեն օր գրանցվում են անհանդուրժելի թվով զոհեր եւ վիրավորներ։ Ըստ նրա՝ ոլորտը կարգավորելու համար պետք է մի շարք միջոցառումներ իրականացնել։ «Ամենակարեւոր միջոցառումներից մեկը օրենսդրական համապատասխան դաշտի ստեղծումն է, ինչը հնարավորություն կտա կանխարգելելու ճանապարհատրանսպորտային պատահարները։ Այսօրվա պատասխանատվության ենթարկելու գործող վարչական մեթոդները՝ տուգանքները, գրեթե սպառել են իրենց արդյունավետությունը։ Արդյունավետ չեն՝ ցանկալի նպատակի հասնելու համար։ Մի շարք վարորդներ չունեն գույք, ֆինանսական միջոցներ, եւ նրանց ընդհանրապես չեն հետաքրքրում այդ տուգանքները, որովհետեւ չեն վճարում եւ չեն ենթարկվում պատասխանատվության։ Իրենց թույլ են տալիս հարյուրավոր խախտումներ՝ դրանով իսկ վտանգելով երթեւեկությունը։ Մյուս մասն էլ, ունենալով դրամական միջոցներ, հնարավորություններ, առանց դժվարության վճարում են տուգանքները եւ նորից խախտում են երթեւեկության կանոնները։ Այս նախագծով այն վարորդները, որոնք անընդհատ կխախտեն երթեւեկության կանոնները, կհայտնվեն օրենքի թիրախում՝ վտանգելով իրենց վարորդական իրավունքը։ Պարզապես կզրկվեն 6 ամսով տրանսպորտային միջոցներ վարելու իրավունքից»,–մեկնաբանեց Խաչատրյանը։ Նախագծով երթեւեկության կանոնների մոտ 100 խախտում կա արձանագրված, որոնցից 20—ի դեպքում կկիրառվեն տուգան ... Կարդալ շարունակությունը »

Նորագույն ժողովրդարությունները շփոթահար կանգնած են անբավարարվածության քառուղիներում

Միապետականները եւ սոցիալիստները տարբեր կողմերից քայքայում են ժողովրդավարական հասարակությունները եւ պահանջում, որ ընտրությունը վերջապես կատարվի եւ բովանդակությամբ լցվի։ Ժողովրդավարությունը ընդունում է ժողովրդի ինքնավարությունն ու ինքնիշխանությունը, սակայն ժողովրդին չի ճանաչում. ժողովրդավարության մեջ ժողովուրդ չկա։ Պատմական կարճատեւ ժամանակաշրջանում այն սերունդը, բացառապես ժամանակակից սերունդը, նույնիսկ ոչ ամբողջը, այլ նրա մի մասը, որ իրեն երեւակայում է պատմության բախտը տնօրինող, չի կարող ժողովուրդ կոչվել։ Ժողովուրդը պատմական մեծ ամբողջություն է, նրա մեջ մտնում են պատմական բոլոր սերունդները, ոչ միայն ապրողները, այլեւ մեռածները՝ ե՛ւ հայրերը, ե՛ւ մեր պապերը։ Ռուս ժողովրդի կամքը հազարամյա ժողովրդի կամքն է, որը սբ Վլադիմիրի շնորհիվ ընդունեց քրիստոնեություն, որը մոսկովյան մեծ իշխանների օրոք կազմավորեց Ռուսաստանը։ Խառնակ ժամանակներում կարողացավ ելք գտնել, Պետրոս Մեծի օրոք պատուհան բացեց դեպի Եվրոպա, սերեց մեծ սրբերի ու անձնվերների մի բանակ եւ պատվեց նրանց, ստեղծեց վիթխարի պետություն եւ մշակույթ, ռուս մեծ գրականություն։ Դա միայն մեր սերնդի կամքը չէ, որ կտրված է նախորդներից։ Ժամանակակից սերնդի ինքնապարծությունն ու ինքնահաստատումը, իր գերադասումը մեռած հայրերից ժողովրդավարության մեծագույն կեղծիքն է։ Դա անցյալի, ներկայի եւ ապագայի տարանջատումն է, հավերժության ժխտումը, ժամանակի ավերիչ հոսքի երկրպագություն։ Ռուսաստանի ճակատագրի հարցում պետք է լսելի լինի ռուս ողջ ժողովրդի, բոլոր սերունդների եւ ոչ միայն ապրողների ձայնը։ Եվ այդ պատճառով ժողովրդի, ընդհանուրի օրգանական կամքում մտնում են պատմական ժառանգությունն ու ավանդույթները, հավերժության գիրկն անց ... Կարդալ շարունակությունը »

Սակայն դա դեռեւս չի նշանակում, թե իշխանությունն ու իմացությունը խստորեն շաղկապված են

Եթե չլիներ պոեզիայի գոյության փաստը, հազիվ թե հնարավոր լիներ տրամաբանորեն ենթադրել նրա գոյությունը։ Գոյաբանական եւ ծագումնաբանական այսպիսի առեղծվածայնությունն ու ինքնակոչությունը, հակառակ տարածված պատկերացումների, տեսականորեն նրան դարձնում է անբացատրելի։ Լինել ինքն իր պատճառը, լինել ինքնաբավ այն դեպքում, երբ կեցությունն ինքը կարծես թե ինքնաբավ չէ, համաձայնեք, չափազանց լուրջ հայտ է։
Հայ պոեզիան Հայաստանի սահմաններից դուրս ճանաչված չէ, ինչքան մենք կցանկանայինք, եւ գնահատված չէ, որքանով արժանի է։ Այս հանգամանքը մի տեսակ թեականություն է հաղորդում մեր ասելիքին եւ փակում ցանկալի խոսք ասելու հատկապես այն պարագաներում, երբ գործ ունենք իսկական բանաստեղծության հետ։ Ազգային բազում բարդույթներից մեկը, որ օրըստօրե աղետալի է դառնում։ Մինչդեռ սեփական մշակույթը պետք է հեղինակություն լինի նրանց համար, ովքեր կրողն են այդ մշակույթի, հակառակ դեպքում օտար մշակույթի անխոչընդոտ ներխուժումը անխուսափելի է։ 
Մշակույթի վիճակը որոշվում է լեզվական ինքնառեֆլեքսիայի մակարդակով. ինչքան բարձր է այն, նույնքան թույլ է նրա ընկալման հնարավորությունը, ուստի այստեղ երբեմն ներկայացնելու եմ եզրակացություններս, բայց ոչ վերլուծություններիս ընթացքը։
Աշխարհում չափանիշ չի ստեղծվում՝ հետո գրականություն, այլ գրականություն է ստեղծվում, ապա՝ չափանիշ։ Նույնիսկ ԽՍՀՄ—ին դա լիովին չհաջողվեց։ Սակայն խորհրդահայ գրականության ժամանակակից գրականագիտական գնահատականներում ստեղծագործության արժեւորումը կատարվում է ըստ խորհրդային երկրի հանդեպ ունեցած գրողի այլախոհության աստիճանի։ Հետաքրքիրն այն է, որ այս դրույթը հատկապես առաջ են քաշում նրանք, ովքեր ժամանակին առաջին ... Կարդալ շարունակությունը »

Ալբերտ Աղաբեկի Նալչաջյանը ծնվել է 1939 թ. օգոստոսի 22—ին Գյումրիում։ Ընտանիքում եղել են հինգ երեխա։ Հայրը՝ Ահաբեկ Սարգսի Նալչաջյանը, ռուսերեն լեզվի եւ աշխարհագրության ուսուցիչ էր։ Մայրը՝ Արուսյակ Համազասպի Նալչաջյանը, զբաղվել է 5 երեխաների դաստիարակությամբ։
Միջնակարգ կրթություն ստանալուց հետո Ալբերտ Նալչաջյանը ընդունվում է Երեւանի պետական համալսարան՝ մաթեմատիկայի եւ մեխանիկայի ֆակուլտետ։ Համալսարանում ուսումը վերջացնելուց հետո անցնում է աշխատանքի որպես տեխնիկ, իսկ երկու տարի հետո որպես ինժեներ։
1964 թ. ընդունվում է Երեւանի պետական մանկավարժական համալսարանի ասպիրանտուրան՝ հոգեբանության գծով։ 1981—1991 թթ. աշխատել է Երեւանի Վ. Բրյուսովի անվան օտար լեզուների ինստիտուտում որպես հոգեբանության դասախոս, դոցենտ, հոգեբանության ամբիոնի վարիչ։ Այնուհետեւ՝ մինչեւ 2004 թ. աշխատել է ՀՀ ԳԱ փիլիսոփայության եւ իրավունքի ինստիտուտում՝ որպես հոգեբանության բաժնի վարիչ։
Խորհրդային ծանր վարագույրի բարձրացմանը եւ լճացման տարիների «ճահիճի» մեջ նոր ջրերի հոսքին զուգահեռ ամենաթարմ օդը խոսքի ազատությունն էր։ Հայաստանում այդ թարմ օդ ներարկողների մեջ առաջամարտիկն, անշուշտ, «Գարուն» ամսագիրն էր, ուր 90–ականների սկզբներին, այլ թարմությունների հետ միասին, սկսեցին տպագրվել նաեւ Ալբերտ Նալչաջյանի հոդվածները, որոնք ընթերցվում էին մեկ շնչով։ Պատմելու փոխարեն գերադասեցինք ներկայացնել մի փոքր հատված.

Հիպնոս եւ ներշնչում

Ենթագիտակցական հոգեկան երեւույթների (մտածողության, ցանկությունների, մղումների եւ հույզերի) գոյության ամենապարզ եւ հետաքրքրական ապացույցներից մեկը այսպես կոչված «հետհիպնոսային ներշնչման» երեւույթն է, որը վաղուց ի վեր հայտ ... Կարդալ շարունակությունը »

Արդեն բավականին ժամանակ է՝ միայն սեւի ու սպիտակի համադրությունը չէ, որ դպրոցական է համարվում։ Ոչ վաղ անցյալում աշակերտական համարվող հագուստը այլեւս չի պարտադրվում իբրեւ աշակերտական։ Բայց մարդկանց հոգեբանությունը կարծես թե փոփոխությանը չի հարմարվում։ Այս օրերին հագուստի վաճառքի կետերում ու խանութներում դարձյալ վերոնշյալ համադրությամբ հագուստ են վաճառում։ «Սեպտեմբերի 1—ի համար են գնում, պարզ է չէ՞, որ այս գույների մեջ պետք է հագուստ գնեն»,—նկատեց խանութի աշխատակցուհին՝ մտավախություն հայտնելով, որ դպրոցական գույներից դուրս հագուստ վաճառելու դեպքում հնարավոր է՝ վաճառք չլիներ, որովհետեւ գնորդների պահանջարկը դեռ նախկինի պես է՝ դպրոցականի դասականը։
«Դպրոցական հագուստն ինձ համար միայն սեւ ու սպիտակ գույներով է, համենայն դեպս ուսումնական տարվա սկզբնական շրջանում։ Ինչպե՞ս կարող եմ որդուս, ենթադրենք, դեղին գույնի վերնաշապիկ ու այս դեպքում արտասովոր մեկ այլ գույն ունեցող տաբատ հագցնել ու ձեռքը բռնած առաջին դասարան տանել։ Այդ հանդերձանքով մանկապարտեզ կտանեի կամ զբոսանքի, բայց ոչ դպրոց։ Իհարկե, չեմ պատկերացնում նման բան, գուցե ժամանակի ընթացքում կարողանամ սովորել դրան ու աղջկաս դպրոցի ժամանակը մոտենալիս արդեն ավելի ազատ մտածել։ Ես համոզված եմ, որ երեխան նաեւ հագուստի միջոցով է գիտակցում իր կարգավիճակի փոփոխությունը՝ մանկապարտեզից դպրոց անցումը»,—Արուսյակ Միքայելյանն այդպես է կարծում։ Մարինե Մինասյանը եւս նույն կարծիքին է՝ եթե դպրոց, ապա աշակերտական հագուստ, այսինքն՝ նախկին պատկերացումներին համապատասխան։ Նա առաջին դասարան հաճախող դստեր համար անգամ դասական համազգեստի նմանվող հագուստ էր նախընտրել գնել։
Փոփոխությունն ավելի անկաշկանդ են ընդունում բարձր դասարանների աշակերտների ծնողները։ Դա գուցե պայմանավորված է այն ... Կարդալ շարունակությունը »

Երեկ վաղ առավոտից Արցախի մայրաքաղաք Ստեփանակերտը ցնծության մեջ էր։ Ուրախ եւ զվարթ տրամադրություն էր տիրում ամենուր։ Իսկ տոնական հանդիսությունների մեկնարկը տվել են պաշտպանության բանակի զինծառայողները, որոնք խրոխտ քայլերով անցնելով կենտրոնական փողոցներով՝ ցուցադրել են հայ զինվորի հաղթական, մարտական ոգին։ Մարդիկ միմյանց շնորհավորում էին հիշարժան իրադարձության կապակցությամբ եւ բարեմաղթանքի խոսքեր «փոխանակում», արժեւորում օրվա խորհուրդը։
Թեպետ Արցախի Հանրապետությունն այսօր ընդամենը 28 տարեկան է, բայց անցնելով դաժան պատերազմի միջով, հաղթահարել է բազում ծանր փորձություններ, իր նվիրյալ զավակների անձնազոհությամբ ու զորեղ կամքի շնորհիվ հաղթանակներ տոնել՝ դիմակայելով թշնամուն։ Արցախ աշխարհը  հազարամյակների խորհուրդ ունի, պատմություն, որը լի է սխրանքներով ու հերոսություններով, զրկանքներով ու տառապանքներով, առավել շատ նշանակալի ձեռքբերումներով եւ լուսավոր էջերով։
Ավանդույթի համաձայն Վերածննդի հրապարակից մարդկանց երթը ձգվել է դեպի Ստեփանակերտի հուշահամալիր։ Այս նույն հրապարակում է կայացել առաջին մարդաշատ հանրահավաքը։ Իսկ 28 տարի առաջ սեպտեմբերի 2—ին հարեւան նախկին մարզգործկոմի (ներկայիս հիմնանորոգված ու վերակառուցված կառավարության) շենքում հրավիրված ԼՂԻՄ մարզխորհրդի եւ Շահումյանի շրջխորհրդի համատեղ նստաշրջանում պատմական հռչակագիր է ընդունվել Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության կազմավորման մասին, որոշում կայացվել դեկտեմբերի 10—ին անկախության հարցով հանրաքվե անցկացնելու վերաբերյալ, եւ պատմական այդ փաստաթղթով ամրագրվել է ժողովրդի ազատ ու անկախ ապրելու իրավունքը։
Ժամը 11—ին տոնակատարության մասնակիցների՝ հուշահամալիր ձգվող քայլերթին են միացել Հայաստանի եւ Արցախի կառավարական պատվիրակության անդամները՝ ԱՀ նախագահ Բակո Սա ... Կարդալ շարունակությունը »

Ներկայացնում ենք օտարաբանությունների եւ դրանց հայերեն համարժեքների նոր՝ հերթական ցանկը։ Այս օտար բառերը հայախոս մարդիկ գրավոր եւ բանավոր խոսքում հաճախ են կիրառում՝ անտեսելով հայերենի հնարավորությունները։
ՀՈՐԴՈՐՈՒՄ ԵՆՔ
խոսելիս ու գրելիս նկատի ունենալ օտար բառերի հայերեն հետեւյալ համարժեքները.
1. ալյանս — միություն, դաշինք
2. բաններ — ցուցապաստառ
3. բեյջ — անվանաքարտ
4. դալան — կամար, կամարանցում
5. դերմատոլոգ — մաշկաբան
6. դիսոնանս — աններդաշնակություն
7. թինեյջեր — դեռահաս, պատանի
8. ինաուգուրացիա — պաշտոնակալություն, երդմնակալություն
9. իդենտիֆիկացիա — նույնականացում, նույնացում
10. ինտերպրետացիա — մեկնաբանություն
11. կալկուլյատոր — հաշվիչ
12. կնոպկա — 1. կոճակ, 2. կոճգամ
13. կոնսենսուս — համաձայնություն
14. կրիտերիա — չափանիշ
15. մեյքափ — դիմահարդարանք, դիմահարդարում
16. միսիա — առաքելություն
17. նոմինացիա — անվանակարգ
18. չաթ — զրուցարան 
19. պարոլ (ռազմ.) — անցաբառ, նշանաբառ
20. պեյզաժ — բնանկար, բնապատկեր
21. պրեզենտացիա — շնորհանդես, ներկայացում
22. պրոֆեսիոնալ — արհեստավարժ
23. ռեսթայլինգ — ոճափոխութուն
24. սկեպտիկ — կասկածամիտ, թերահավատ
25. վերբալ — խոսքային, բանավոր
26. քոմենթ — մեկնաբանություն
27. օնկոլոգ — ուռուցքաբան
28. օրիենտացիա — կողմնորոշում
29. օֆիցիալ — պաշտոնական
30. ֆիլտր — զտիչ

Լեզվի կոմիտե